Hofkwartier

In het afgelopen lentenummer van het Hofkwartier schreef Joop Nijssen over de tijd dat hij met zijn gezin in het hartje van de oude binnenstad van Rome woonde. Die Romaanse sfeer heeft hij teruggevonden in het Hofkwartier. Zelf reis ik iedere week met de Beneluxtrein op en neer naar Brussel, om vervolgens neer te strijken in de Kandelarenstraat.

Dat het Hofkwartier het karakter heeft van een ‘dorp in de stad’ komt onder meer doordat er best wel wat gezinnen met kinderen wonen. Blijkbaar is lang niet voor iedereen de geboorte van kinderen aanleiding om te verhuizen naar een rustige buitenwijk.

Het is tijd. Beter nog: het is weer tijd. Nog beter: het is weer de tijd tussen de violen- en de zonnebloementijd, kortom het is geraniumtijd. 

Af en toe, vroeg in de morgen, glip ik op mijn pantoffelsokken naar buiten om wakker te worden en even mezelf te zijn in de Paleistuin. Met mijn grasmatje onder mijn arm wandel ik dan naar mijn eigen plek. Ik hou van die morgens, als het hek nog maar net open is en ik er zo goed als alleen ben. Op een enkele wandelaar na, die nog half dromend zijn hond uitlaat en geen oog voor me heeft.

De tweede editie van het Hofkwartier meldde de dominante plaats van de Grote Kerk. Daarnaast beschreef Valentijn van Koppenhagen zíjn beleving van het carillon in de Haagse Toren. Hoe lang klinken er al klokken in het centrum  en wat kwam er onlangs terug?

‘Ik vind het erg leuk om in het Hofkwartier te wonen. Vooral de Paleistuinen vind ik het leukst, omdat ik daar zo fijn kan voetballen. Er wordt ook veel gepicknickt en er is een speeltuintje voor de kleintjes.'

Voordat we in het Hofkwartier neerstreken, woonden we onder meer een paar jaar in Rome, in het hartje van de oude binnenstad. Centro Storico heet dat op z’n Italiaans: het historisch centrum.

Het Korzo theater beleeft dit jaar alweer de tweede lente in haar nieuwe gebouw aan de Prinsestraat.

Pagina's

Abonneren op Hofkwartier