het Hofkwartier

Jan Paul Bresser

In de herfst danst de krant

Oud en nieuw, Hagenaars en Hagenezen, zingende glazenwassers en beschonken dichters, oude filosofen en jonge kapsters, eigenheimers en vreemdelingen, je komt ze tegen in deze krant en in het Hofkwartier. Ze horen erbij. Met al hun levens en verhalen. De snelle tijd verandert de buurt en de straat. Maar het is gelukkig geen haastig nieuw voor oud.

'Ik heb de allermooiste ramsj'

‘Ik heb duizenden kilo’s gesjouwd. Boekhandels vol. Heel veel kunstboeken, dat is mijn specialiteit. En je weet, ze zijn soms niet te tillen. Maar de vracht is het altijd weer waard. Het is het mooiste werk dat er is. Er gaat zoveel door je handen. En er is altijd zoveel te lezen en de moeite waard. Boeken worden nog steeds met zoveel liefde gemaakt.’

Een krant om naar uit te kijken

**Het lijkt als de dag van gisteren, maar het is al weer een jaar geleden dat we aan de allereerste krant werkten, aan het eerste Hofkwartier.**

'In al mijn prentenboeken zit ik zelf'

Zij tekent en hij schildert. Zij maakt prentenboeken en hij is een etser. Dochter en vader. Marije Tolman en Ronald Tolman. Ik ontmoet de dochter in haar lichte atelier in het hofje achterin de Oude Molstraat.

'Meisje met de parel van de hand voor twee gulden en dertig cent'

Bij binnenkomst in de kamer van de veilingmeester van het Venduehuis valt het direct op. Er staat een schilderij tegen de muur dat zomaar een Van Gogh zou kunnen zijn. Cypressen in een wild, golvend landschap. Expressief als zijn bloemenvelden. Alleen het licht ontbreekt.

Een nieuwe lente, een nieuwe krant

Wie vijf eeuwen terug door de Papestraat liep en van daaruit door de smalle straatjes van het Hofkwartier wandelde, kwam ze allemaal tegen. De winkels, de werkplaatsen, de ateliers en de magazijnen van de gilden. Groepen ambachtslieden die bij elkaar hetzelfde vak uitoefenden.

'Schilderen was voor mij net als leren praten'

Hij werkt al jaren in zijn galerie in de Prinsestraat en aan zijn schilderijen is altijd te zien waar hij vandaan komt. Alsof hij zijn land van herkomst in zich meedraagt, zijn herinneringen, zijn jeugd, de mensen en goden en de natuur van zijn vaderland Nigeria.

'Koester mooiste kwartier van de stad!'

Hij wordt wel eens de burgemeester van het Hofkwartier genoemd. Wie hem op een maandagmorgen ontmoet in zijn chique winkel in de Papestraat, wordt inderdaad ontvangen door een heer van stand.

Een warme krant voor de winter

Hij liep opgewekt met deze krant onder zijn arm de Oude Molstraat in, die zaterdag in september, toen de eerste editie van het Hofkwartier gedoopt werd. Wethouder Henk Kool kreeg het allereerste exemplaar en dat moest gevierd worden in het Proeflokaal.

Een krant om mee onder je arm te lopen

Op een mooie zomerdag kun je al jaren op twee vertrouwde plekken een ijsje eten. Bij het ijscokarretje voor Paleis Noordeinde en bij Florencia aan de Torenstraat.

Pagina's