het Hofkwartier nr 3 voorjaar 2012 > Een nieuwe lente, een nieuwe krant

Een nieuwe lente, een nieuwe krant

Een nieuwe lente, een nieuwe krant

Bloeiende narcissen tijdens een vrolijke voorjaarsmiddag in de Paleistuin

Wie vijf eeuwen terug door de Papestraat liep en van daaruit door de smalle straatjes van het Hofkwartier wandelde, kwam ze allemaal tegen. De winkels, de werkplaatsen, de atel­iers en de magazijnen van de gilden. Groepen ambachtslieden die bij elkaar hetzelfde vak uitoefenden. De gilden van schoenmakers en bakkers, meubelmakers en slagers, timmerlieden, zilversmeden, boekdrukkers, kappers en kasteleins. Noem maar op.

Kortom vakmensen, meesters en hun gezellen. Oud en jong. Met natuurlijk artsen en apothekers, kunstschilders en muzikanten als buurtgenoten. En de gildes, die zich als vanouds liever ordes noemden, kloosterordes, gemeenschappen van paters en nonnen in kerken en kloosters. In het Hofkwartier is dat eigenlijk nooit veranderd. Wie vandaag het kwartier doorkruist ziet dat de geschiedenis zich herhaalt.

Het voorjaar is onveranderd gebleven. En zo bleven de gevels ook en de bomen in de Paleistuin. Maar elke nieuwe lente geeft wel een nieuw geluid. Loop maar eens door de Annastraat en kijk in de Prinsestraat en achter de ramen en deuren van de Molenstraat en de Torenstraat.

Allemaal nieuwe bedrijven en winkels en studio’s van jonge creatieve ondernemers. De een na de ander. Twiet en Sotchez , NLXL en Commonkin. Of het nu designers zijn of modeontwerpers, koks of balletdansers, edelsmeden of tailors. Ze zijn er overal. Nu wel met hun mailboxen en hun websites en hun super­moderne stores. De digitale snelweg van Facebook en hyves en iPad twittert door het Kwartier. Maar wel achter oude puien in hun onmisbare winkels.

Het nieuwe oude Hofkwartier. Nog steeds met de dagelijkse deuntjes van de klokken van de Grote Kerk en het straatorgel op zaterdag en het lekkerste broodje van het land bij ’t Hof van Eten en Jan de Glazenwasser op zijn houten ladder. En overal vlaggen met Koninginnedag en dames met hondjes en huppelende kinderen in de Paleistuin.

Een springlevende stadsbuurt waar steeds meer mensen wonen, werken en graag naar toe komen. Voor de winkels en de terrassen, voor de unieke atmosfeer. Zeker in mei. Niet alleen omdat de merels zingen in de Paleistuin, maar ook omdat er bijvoorbeeld een bijzondere kunstveiling is in de Nobelstraat.

Want één gilde is hier ook al heel lang. Dat van de Notarissen. Ze wonen en werken hier vandaag nog. Ze zijn al twee eeuwen de behoeders en beheerders van het veilinggebouw dat niet voor niets het Venduehuis der Notarissen heet.

Het oudste van het land en vermaard, al was het alleen al omdat daar in 1882 het beroemde ‘Meisje met de parel’ van Vermeer geveild is en verkocht voor – echt waar – de somma van twee gulden en dertig cent! U leest er over en over veel meer in deze Hofkwartier. Hij is weer met plezier gemaakt voor iedereen. Dus: een nieuwe lente, een nieuwe krant!