het Hofkwartier nr 5 najaar 2012 > In de herfst danst de krant

In de herfst danst de krant

In de herfst danst de krant

Dansers van Korzo komen met plezier de Prinsestraat op

Oud en nieuw, Hagenaars en Hagenezen, zingende glazenwassers en beschonken dichters, oude filosofen en jonge kapsters, eigenheimers en vreemdelingen, je komt ze tegen in deze krant en in het Hofkwartier. Ze horen erbij. Met al hun levens en verhalen. De snelle tijd verandert de buurt en de straat. Maar het is gelukkig geen haastig nieuw voor oud. Integendeel: Het is oud én nieuw samen.

Houden wat verleden is en aanvullen wat toekomst is. Gelukkig meer opbouwen dan afbreken. Ook en juist in de toon van al die oude én nieuwe bewoners en ondernemers, die zich van hier en overal elders genesteld hebben. En een bestaan opbouwen. Ga de straat maar op en de winkels en huizen binnen, kijk mee vooruit en draai je om. Achter een eeuwenoude trapgevel zit een designshop. Met een eigen (onzichtbare) webwinkel.De meeste jonge ondernemers zitten op en in het web. Ze moeten wel. Want dat is de moderne tijd, hoewel er eigenlijk niet zo veel veranderd is aan het klassieke aanzien.

Want zonder uitnodigende etalage kan het niet. Of je nu modeontwerper bent of edelsmid, de zichtbaar vaste stek hoort er onverbrekelijk bij. En die vaak bijzondere toonbanken, die origineel ingerichte winkels, sieren steeds meer het Hofkwartier. De klant moet zichtbaar koning blijven, is de onverslijtbare boodschap. Alsof hij uitgenodigd is. Net als vroeger. Altijd welkom. Er wordt dan ook van alles ondernomen om drempels weg te laten en deuren te open. 

Wandelingen als door de Prinsestraat en ontmoetingen met ondernemers geven dat aan. Neem bijvoorbeeld de jonge goudsmid Marcel Vermeulen. Hij heeft zich nog niet zo lang geleden genesteld in zo’n nieuwe oude plek. Hij zit om de hoek van de voormalige Bodega waar beroemde Haagse schrijvers ­bijna een eeuw geleden hun borrels en verhalen kwamen halen. Tegen het monumentale pand van Berlage aan. Op de hoek van de nieuwe doorloop van de altijd unieke Passage verderop. Marcel Vermeulen maakt daar zijn eigen juwelen en ontwerpt wapens voor eigen zegelringen. Ook van zijn eigen wapen, waarin hamer en aambeeld verwerkt zijn. Het oude in het nieuwe ambacht.

Zoals veel ondernemers in de buurt is hij creatief en inventief. In zijn metershoge maar piepkleine werkwinkel heeft hij alle ruimte benut. Hij heeft er een smalle wenteltrap gebouwd naar een nieuwe verdieping boven. Daar vormt hij zijn ringen. Als je omhoog kijkt, kun je hem achter glas in het kleine atelier zien zitten werken. Met de Grote Kerk op de achtergrond. Oud én nieuw bij elkaar. Het is er en danst door het kwartier. Dat is te zien. Ook in de Prinsestraat. En in deze krant. Aan het begin van de nieuwe herfst komen dansers van Korzo er met plezier de straat voor op.