Het noordelijke uiteinde van Frankrijk
Het noordelijke uiteinde van Frankrijk
Sinds enige tijd hoor je in het Hofkwartier overal Frans spreken. Hoe komt dat? Dat komt omdat het Hofkwartier het noordelijke uiteinde van Frankrijk is. Al haast zevenhonderd jaar.
Dat zit zo. De Hertogen van Bourgondië heersten over de Lage Landen, Holland en Vlaanderen van 1363 – 1506. Ze noemden deze landen de pays de par-deça, in Hollandse oorkonden van die tijd genaamd ‘de landen van Herwaarts over’ en in het Zuiden noemden ze hun gebieden in Bourgondië en Franche-Comté les pays de par delà, de landen van Derwaarts over. Op een goede dag kwam Karel de Stoute in galop aangereden uit les pays de par delà naar het Hofkwartier in derwaarts over, maar toen hij bij de duinen kwam was hij doodmoe. Aan het eind van wat nu het Noordeinde heet stapte hij van zijn paard, keek de duinen in, plantte zijn zwaard in het zand en zei “Ik kan niet meer, ik wil naar bed, c’est ici le bout du nord de la Bourgogne, plant hier morgen une haie. Zo had hij in een klap zowel een straat als een plaats een naam gegeven. Een man met visie en besliskracht, die zijn naam eer aan deed.
De Fransen hebben dat nooit vergeten en sinds kort is dat goed te merken. Wanneer ik de deur uit loop, la rue des Nobles in, sla ik linksaf, dat is la rue de la Vieille Taupe en daar kom ik langs Michel le boulanger. Aan het eind sla ik rechtsaf en al wandelend door de rue des Taupes kom ik langs Chez Nicolle met zijn heerlijke chocola en pâtés de Strassbourg.
Binnenkort gaan ze bij Nicolle ook Franse les geven aan alle Hofkwartier-bewoners die dat dan nog nodig hebben.Dus over een paar jaar is het hele Hofkwartier Francofoon. Dan linksaf bij de Église Wallonne waar zo duidelijk op de gevelsteen staat dat die daar in 1807 gemonteerd is door onze illustere en geliefde Koning: Louis Napoléon. Langs La Cour Ancienne, waar thans Koningin Béatrix van Orange bureel houdt, gaan we Le Bout du Nord in, dat door sommigen nog steeds het Noordeinde wordt genoemd. Een nieuw naambordje is in de maak. Daar passeren we Elodie Fritsch uit de Champagne die met de bloemen van Eglantine Sarassin de wereld gaat veroveren en aangekomen bij het punt waar Karel de Stoute zijn zwaard in het zand stak, gaan we even een quenelle eten bij Rodolphe in zijn restaurant Lyonnais: Le Gone. Zo zit dat met dat Frans.
PS In de tijd van Karel de Stoute heette de Molenstraat de rue des Taupes, de Mollenstraat. Wie dat niet gelooft, moet even de gevelsteen op nummer 9 gaan bekijken, dicht naast Chez Nicolle op nummer vijf.
Meer lezen?
Ga naar www.deverhalencurator.nl