"Als je ’t Hooft wil verkopen, laat het me dan weten”,  had Bogaart gezegd. Drie jaar later werd het pand hem inderdaad aangeboden, en begon er voor Bogaart en goede vriend en ­zakenpartner Jan van Asselt een groot avontuur. 't Goude Hooft ligt in het hartje van de stad, op een kruispunt van ­hippe, drukbezochte winkelstraten, in de buurt zijn fraaie musea ­gevestigd en natuurlijk ligt het Binnenhof op een steenworp afstand. Die traffic, het vele menselijke verkeer die deze plek genereert, geeft bij de heren de doorslag om niet alleen de aankoop in gang te zetten, maar ook een grootschalige verbouwing te starten.

Traffic, het feit dat het gebouw in de loop ligt van de meest belangrijke winkelstraten van het oude centrum biedt kansen. Daarnaast was het ’t Goude Hooft een erg bekende naam in de residentie. Menig Hagenaar en Hagenees heeft hier een koffietje, thee of als kind een ranja met een rietje gedronken. Dat Koningin Wilhelmina hier nog heeft geluncht doet ook nog steeds de ronde. De laatste jaren echter was niet alleen het gebouw erg verwaarloosd, aan de bediening en de kaart schortte ook nogal het een en ander. Het was er dikwijls wat kil binnen, de kaart was niet meer zo aantrekkelijk en bovendien nogal aan de prijzige kant. Vergane glorie, zou je kunnen zeggen.

Dat beeld moest radicaal veranderen, meenden de twee horecaondernemers. ‘De uitdaging was om ‘t Goude Hooft weer terug te geven aan Den Haag', vertelt René. 'En dan niet meer aan alleen de inwoners in goede doen, maar aan iedereen. En daar horen ons inziens redelijke prijzen en een overzichtelijk en herkenbaar menu bij.’

Maar eer er überhaupt een menukaart kon worden samengesteld moest het gebouw volledig worden gestript en herbouwd. Ook moest worden nagedacht over de aloude horecaondernemerswet: als je een minder goed lopend restaurant overneemt, verander je de naam. Bogaart: ‘Dan weet iedereen dat het om een nieuw bedrijf gaat. Met een nieuwe koers, een nieuw elan. En dat wekt nieuwsgierigheid op.’ Toch besloten de mannen, na intensief wikken en weken, de naam niet te veranderen. ‘Deze taverne heet al een paar honderd jaar ’t Goude Hooft. We besloten de geschiedenis te volgen. Maar dan wel door een nieuw hoofdstuk te schrijven!'

Bogaart en Van Asselt zijn niet voor niets succesvolle ondernemers. Ze zien kansen waar anderen alleen maar problemen zien. De op handen zijnde verbouwing van dit grote pand in het hart van de stad zou een jaar gaan duren. 'Tout' Den Haag zou een jaar lang langs het gebouw lopen en zich afvragen: wat gebeurt hier? Wat gaan 'ze' met 'ons' 't Goude Hooft doen?