Op 26  november werden de Michelinsterren 2013 uitgedeeld. Han Ting in de Prinsestraat is nieuw in de lijst, dat is mooi. Maar op de website van Iens zie ik dat Han Ting wat duurzaamheid betreft nog wat kan leren van C’est ça. Tijd voor de proef op de som.

Het is vrijdagavond en ongewoon rustig in de stad als ik met mijn tafeldames het restaurant binnenloop. De inrichting is eenvoudig en sfeervol, genoeg keus op de kaart. Boven de bar hangt een jeugdfoto van Brigitte Bardot en ik waan me meteen weer terug in Parijs. We nemen een menu en laten ons verrassen door de Chef. Edward heeft zelfs tijd om bij ons aan tafel te komen zitten en hij vertelt over C’est ça en het Hofkwartier.

Al snel gaat het ook over de nieuwe overburen van Barbies Bar. En natuurlijk over mijn vraag: hoe zit het met de duurzaamheid? Voor Edward is het eigenlijk heel vanzelfsprekend, je wilt kwaliteit, een mooi gerecht maken. Dan wil je graag weten waar je vis en vlees vandaan komt. ‘Nog niet zo lang geleden heb ik de vragen bij Iens ingevuld en daar kwam een score van 75% uit.’ Hij voelt er niet veel voor om een extra inspanning te leveren om de 100% te halen. Dan gaat het direct meer over principes, al snel komt het vingertje dominee in beeld, en moet je kwaliteit inleveren.

‘Bijna alle producten die we gebruiken zijn biologisch maar het is soms niet mogelijk de gewenste kwaliteit of smaak te krijgen. Wijn is een voorbeeld, natuurlijk is er heerlijke biologisch wijn, maar het aanbod is beperkt.’Het is een bewuste keuze met een uitstekend resultaat. Nog even terug naar Iens. C’est ça heeft een gemiddelde score van 8.3. Hiermee staan ze op gelijke hoogte met Callas. Wat mij betreft een verdiende score, het eten was heerlijk.

Hieronder een recept wat je ook tijdens de feestdagen uitstekend kunt uitproberen. Wij wandelen naar huis en in de buurt van het Malieveld komen we opeens duizenden mensen tegen, Coldplay is net klaar met spelen.