het Hofkwartier nr 9 voorjaar 2014 > Met Maison de Bonneterie verdwijnt een Grande Dame

Met Maison de Bonneterie verdwijnt een Grande Dame

Met Maison de Bonneterie verdwijnt een Grande Dame

Het predicaat hof­leverancier mag het Maison de Bonneterie sinds 1901 voeren op voorspraak van koningin Wilhelmina, maar de jonge koning en koningin ziet men hier niet meer. Daarom – en ook omdat u en ik te weinig kopen bij deze fraaie winkel – sluit Maison de Bonneterie aan het eind van dit jaar de deuren. Noordeinde en Hofkwartier verliezen daarmee een trekker en een grande dame.

Shop-in-shop
Je kunt niet zeggen dat het niet is geprobeerd, een schijnbaar tijdloos robuust bedrijf als de Bonneterie naar de 21ste eeuw brengen. Begin deze eeuw werd een punt gezet achter de eigen collecties, de eigen etaleurs en ateliers: de Bonneterie ging voor het concept van de shop-in-shop. Meerdere boetieks van chique modehuizen onder één dak. Nu zelfs de Bijenkorf voor die aanpak heeft gekozen, en dus voor dezelfde, welgestelde clientèle, moet de Bonneterie eind dit jaar sluiten.

Deftige mengelmoes
Het monumentale Haagse filiaal verrees als modern modewarenhuis tussen Groenmarkt en Buitenhof. Behalve de eigen winkel van ondernemer Cohen moest een heel bouwblok met winkels, huizen en slopjes ervoor wijken. In 1913 opende de winkel met haar voorname grandeur. De winkelarchitect Jacot, die eerder het Amsterdamse filiaal had ontworpen, gebruikte ook hier een deftige mengelmoes van stijlen: een vleugje renaissance, een beetje barok, een toefje jugendstil. Jacot wist door moderne internationale winkels van allure goed te bestuderen de klanten én de opdrachtgevers te behagen met zijn gebouwen. En in Den Haag mocht het wat kosten: een plint van graniet en daarboven de gevel bekleed met natuursteenblokken, bescheiden versiering met Javaanse motieven en een rondlopend fries bij de goot. Maar langs de middeleeuwse Halsteeg werd heel kostenbewust overgeschakeld op baksteen met sobere versiering en een doelmatige vensterindeling.

Modern
Boven alles was het nieuwe Maison de Bonneterie vooral een modern bedrijf. In de door glazen stoeptegels verlichte kelders bevonden zich de opslag- en verzendafdeling en de personeelsvertrekken. Op de begane grond, eerste en tweede verdieping waren de verschillende winkelafdelingen. Weer daarboven vond men de kantoren en op de topverdieping de enorme naai- en verstelateliers die waren voorzien van glasdaken. Het waren­huis had, geheel volgens de internationale warenhuizenmode van die tijd, een enorme ellipsvormige koepel van glas in lood. Van beneden af gezien is door het perspectief in het glas in lood de hoogte van de koepel moeilijk te peilen. De elegant welvende barokke balustrades rondom reflecteren het daglicht tot op de begane grond. Op de atelierverdieping is te zien hoe de koepelconstructie is opgehangen aan het gebouw en is afgedekt met een enorme glaskap.

Toekomst
De huismeester heeft er 34 jaar gewerkt, hij kent er elke deur en alle leidingen en kasten. Op zijn kamer met lambrisering hangen foto’s van de naaiateliers en van de chique bestelwagens uit de jaren 20. Dezer dagen komen er mensen over de drempel die, terwijl ze hun eerste aankoop afrekenen, weigeren te geloven dat de zaak moet sluiten. Modewinkels krijgen harde klappen op dit moment en het concept van de shop-in-shop heeft tot te veel vissers in hetzelfde vijvertje geleid. Wij wensen het gebouw een ongeschonden, deftige toekomst.