Marjolein vertelt: ‘Als vrijwilliger in het Willibrordushuis merkte ik dat er dagelijks veel mensen voorbijliepen, met de nadruk op voorbij. Het leek me zo mooi om de drempel van het klooster net wat lager te maken voor de gewone voorbijganger. De voorbijganger die niet per se een christelijke achtergrond heeft, maar het misschien wel interessant vindt dat er zich in deze tijd nog een echt klooster in de binnenstad bevindt. Het idee van een kloosterwinkel begon vorm te krijgen.

De winkel werd zo aantrekkelijk mogelijk ingericht, met een grote, moderne bio-ethanolhaard (op de kop getikt via Marktplaats), een robuuste tafel en verweerde industriële meubels, speciaal geïmporteerd uit Frankrijk. Deze keus benadrukt op een eigentijdse manier het authentieke en ambachtelijke karakter van de producten. Op de grote tafel staan een koffiezetapparaat en servies uitgestald. Het idee was namelijk om onze koffie – die ook in de vorm van koffiebonen te koop is – te serveren. Maar de koffie uit India viel niet zo in de smaak bij de winkelmedewerkers, dus we zijn nog op zoek naar een lekkerder ‘religieus’ kopje koffie, om dit officieel aan te kunnen gaan bieden.

In de winkel zijn vijf verschillende hoekjes gecreëerd: Wellness, Keramiek, Food, Religieus en Boeken. Mooie, pure producten die nog ambachtelijk geproduceerd worden door religieuze broeders en zusters in verschillende landen. Ons onbreekbare turkooiskleurige keramiek bijvoorbeeld, wordt door zusters gemaakt in de Franse Alpen. Ze werken in een sfeer van stilte en gebed en dalen maar één keer per week af naar een postkantoor in het dorp. Ze zijn alleen per fax (!) te bereiken.