Het huis is een rijksmonument, maar dat is niet bijzonder in de Juffrouw Idastraat. Vanuit het achterhuis en de tuin kijken we uit op de Oud-katholieke kerk. We voelen ons bevoorrecht en genieten als de zon haar licht laat schijnen over de oude muren. Binnen is het oorverdovend stil. Maar als je naar buiten gaat en de prachtige voordeur achter je dicht trekt, ben je onmiddellijk in het publieke domein.

In het Hofkwartier wordt gewerkt, gedanst, gelachen en gehuild. Al eeuwenlang vind je er kunstenaars, ambachtslieden, cafés, eethuizen en andere hard- werkende ondernemers. En achter alle ramen wonen nog steeds mensen. Die zijn daar nooit weggegaan. Mensen uit alle windstreken. Nederlander van geboorte of niet, dat maakt niet uit. Na zeventien jaar buitenland voelen wij ons hier thuis. Heel gelukkig in de Juf Ida.