Derrière les gerania, à mon (ét)age
Derrière les gerania, à mon (ét)age
Zo zou de titel van mijn bijdrage aan dit Franse nummer kunnen luiden. Op leeftijd komend en vanachter de gerania de wereld beschouwend. Zo kennen de trouwe lezers mij ook. Grappig trouwens, ook de Fransen noemen de geraniums gewoon geraniums.
De wereld beziend, valt mij dezer dagen op dat zowel Heineken als Unilever klagen over minder omzet in Europa en daar de slechte zomer de schuld van geven. Laat ik nu het idee hebben dat wij een fantastische zomer hebben gehad, vanaf maart was het mooi weer en heb ik heel veel buiten kunnen spelen. Alleen in augustus was het wat minder, een paar weken wat regen. Natuurlijk heb ik echt medelijden met deze wereldconcerns, maar is ‘een slechte zomer’ niet een al te eenvoudige smoes? Als alle Europeanen per zomer één flesje Heineken minder drinken, scheelt dat zomaar 500.000.000 flesjes! Kan gebeuren toch? En misschien hebben wij ook allemaal een Magnum minder gegeten?
Laat ik nu ook nog in mijn courant (25-10-2014) lezen dat zowel McDonald’s als Coca-Cola het moeilijk hebben. Daarmee bedoelen ze dat ze minder winst maken, niet dat ze opeens grote verliezen lijden. Medelijden hebben hoeft dus echt niet. Dus, heel misschien, peut-être, is er iets aan het veranderen: lopen we niet meer met z’n allen naar de allergrootsten. Gaan we op zoek naar bescheidener merken.
Misschien iets kleinschaliger, af en toe iets ambachtelijks. Soms zelfs eigengemaakt. Mijn dame, bijvoorbeeld, heeft dit jaar heerlijke jams gemaakt. Niets ten nadele van Hero, Bonne Maman enzovoort, maar mijn ontbijt is er wederom op vooruitgegaan! Heerlijk!
Ik kan niet in de toekomst kijken en dus heb ik geen idee hoe de mensheid er over een eeuw voorstaat. Maar naar mijn idee is om te overleven in ieder geval nodig dat wij veel minder fossiele energie gaan gebruiken en producten van dichterbij gaan kopen. Zo wordt er ook steeds meer wijn in ons land gemaakt. De oplossingen zijn er wel, de uitvoering laat alleen nog ernstig te wensen over.
Maar op een leeftijd gekomen waarop anderen cynisch naar hun omgeving kijken (vroeger was alles beter), geeft het Hofkwartier aan mij een sprankje hoop: het zelfgebrouwen bier is de laatste toevoeging aan het rijke palet van winkels en mogelijkheden die wij hier huisvesten. De Hofkwartierse kleinschaligheid is ook voor anderen misschien toch iets om over na te denken?
Moge 2015 ons nog weer meer kleinschaligheid brengen!
