Om het klassieke imago van de hofleverancier een beetje aan de nieuwe tijd aan te passen, we spreken immers van de jaren zestig, zoekt Eduard Pelger Junior contact met de jeugdige kunstenaar Peter Jansen, die net de Koninklijke Subsidie voor Vrije Schilderkunst heeft gewonnen – toch ook een beetje een hofleverancier, denkt hij misschien – en aan een internationale carrière probeert te beginnen.

Toen verschenen in de etalages, tussen de kleding van de herenchique van Den Haag, opeens vreemde dingen als tot kleine pakjes geperste automobielen, verkoolde takkenbossen, ondersteboven gehangen kerstbomen of sculpturen van honderden plastic scheidsrechterfluitjes. Peter en Louise huurden inmiddels de woning en de oude hoedenwinkel van zijn vader. De familie Pelger was uiteraard allang naar Wassenaar verhuisd. De oude hoedenwinkel werd het nieuwe atelier van Peter.

We schrijven 1994. Peter is inmiddels gepensioneerd als directeur van de Hogeschool voor de Kunsten te Utrecht en woont nog steeds in het oude pand van de atelierbouwer Koenze en de hoedenmaker Pelger. Hij besluit van de vrijheid die hij nu heeft te gaan genieten en samen met zijn vrouw te gaan reizen. Niet zomaar af en toe een leuk reisje, want sinds die tijd zwerven ze als nieuwe nomaden vrijwel non-stop over de wereld.