Net wakker een koffietje scoren
Net wakker een koffietje scoren
Natuurlijk weet ik niet hoe het u vergaat, maar wakker worden en opstaan gaat bij mij niet heel erg spontaan. Zoals ze tegenwoordig zeggen: ‘het is niet mijn ding’. Het spreekwoord: ‘De morgenstond heeft goud in de mond’, heeft mij van jongs af aan niet aangesproken. Het zij zo.
Het gevolg is wel dat voor velen de dag al is begonnen wanneer deze Young Urban Pensionado zich op straat begeeft om de eerste boodschappen van de dag te doen. Wat een mensen, wat een bedrijvigheid! Het is dan ook geen wonder dat er in ons kwartier op veel plaatsen al vroeg van koffie kan worden genoten. Daaraan zie je dat onze stad toch wel degelijk grootstedelijke allures heeft gekregen. ’s Ochtends, op weg naar het werk even snel een koffietje scoren was vroeger nauwelijks mogelijk en eigenlijk ‘not done’, maar wie heeft er geen heerlijke herinneringen aan de heimelijk in de ochtend genoten espresso’s of café noirs?
Zo vroeg in de ochtend is de stad anders, overal zijn mensen bezig met het uitladen van hele grote en kleinere vrachtauto’s. Overal worden winkels en restaurants van verse voorraad voorzien, je herkent de smalle straat bijna niet meer. Ook wordt er altijd wel ergens verbouwd. U moest eens weten waar al die werkbusjes vandaan komen! Iedereen werkt of is er naar op weg. Later, vanaf een uurtje of elf is de straat, maar vooral de stoep weer het domein van de wandelaars, van wie een verrassend groot aantal toeristen.
Naast de ochtenddrukte is een van die zaken die ons kwartier zo bijzonder maken het indringende geluid van de klokken van de Grote Kerk. Behalve hun aanwezigheid op de hele en de halve uren, laten de klokken graag om kwart over acht weten dat het toch wel tijd wordt om op te staan. Goedemorgen! Dat we iedere week daarnaast ook nog drie concerten aangeboden krijgen, is helemaal te gek!
De dag verstrijkt, de dag wordt een week, de week wordt een maand, er zijn weer vele leuke dingen gedaan. Er is weer met plezier geleefd, juist hier in dit kwartier. En dan denk ik wel eens: heb ik wat gemist, heeft die morgenstond echt goud in de mond? Had ik eerder op moeten staan? Waarom moeten andere mensen dan zo heel vroeg opstaan? Er ligt bij ons in het kwartier echt geen goud op straat, dat nodig geraapt moet worden. Het goud van ons kwartier, dat zijn wijzelf, alle mensen samen, die dit kwartier maken tot wat het is. Goedemorgen, goedemiddag, goedeavond!