Nelis was niet alleen een zemende zanger maar ook een acrobaat op de ladder, hij zweefde bijna met zijn emmer van raam tot raam, van dakgoot naar dakgoot. Dat vertelt zijn kleinzoon Ian allemaal. En Ian kan het weten, want hij klauterde toen hij twaalf was al achter zijn grootvader aan de ladder op. Hij leerde het vak bij zijn opa en kan er vandaag nog smakelijk over vertellen: ‘Achter hem aan, ladder op en ladder af, aan de dakgoot hangen, behendig lappen en zemen en altijd een emmer vers water bij de hand. En intussen vertelde hij de ene mop na de andere. Het hoorde bij hem. Ik hoor het mensen op straat nog roepen: ‘Nelis, heb je nog een mop? Sam en Moos waren zijn favorieten.’

Kleinzoon Ian Smeijers is dertig jaar later nog steeds glazenwasser. En hij heeft het op z’n ladder ver geschopt. Hij heeft een eigen bedrijf, de HydraGroup, met een mannetje of 25 in dienst. Allemaal specialisten in glas­bewassing en gevelreiniging, zoals dat tegenwoordig heet. Maar het zijn en blijven glazenwassers, zeg maar de kinderen van Nelis. En collega’s natuurlijk van Jan, die al jaren onmisbaar is als glazenwasser in het Hofkwartier.

Ian heeft er voor gezorgd dat we de naam van zijn opa niet vergeten. Hij heeft nog niet zo lang geleden de stichting Nelis opgericht, een bijzonder project om langdurig werkloze jongeren aan een baan te helpen. ‘Ze krijgen een eenjarige opleiding op MBO-niveau, een stageplaats en direct een jaar werk bij een glazenwassersbedrijf. Ik wil daarmee voor jongeren iets terugdoen, zoals opa Nelis voor mij deed. Je handen uit je mouwen steken en altijd vrolijk de ladder op, ook in de regen. De stichting Nelis boekt succes,’ vertelt kleinzoon Ian niet zonder trots: ‘Wethouder Kool reikt binnenkort de eerste Nelis-diploma’s uit aan 15 jonge nieuwe glazen­wassers. Binnenkort zie je ze wel zemend op hun ladders langs de ramen komen, ergens in het Hofkwartier.’

Of er een ariazanger tussen zit, merken we vanzelf.

www.stichtingnelis.nl